Βρεθήκαμε ατομικότητες με την επιθυμία να βρούμε δικούς μας τρόπους, με τους δικούς μας όρους, για την κάλυψη των αναγκών μας και άλλων, κυρίως τρανς, ατόμων σχετικά με ιατρικά, δικαστικά και έξοδα διαβίωσης. Έξοδα που προκύπτουν από την ανάγκη μας για επιβίωση και αυτοδιάθεση σώματος μέσα σ’αυτή την κοινωνία που η κατασκευή του φύλου και το δίπολο του είναι η καταπιεστική πραγματικότητα.
Βασιζόμαστε στη μεταξύ μας αλληλεγγύη και φροντιστικότητα, πρακτικές που δουλεύουμε και επαναπροσδιορίζουμε συνεχώς. Δρούμε από εμάς για εμάς, αντι-ιεραρχικά, με συνελεύσεις όπου συνδιαμορφώνουμε. Χρησιμοποιούμε τη συνέλευση ως εργαλείο, χωρίς να το παίρνουμε αυτούσιο αλλά βάζοντας τους δικούς μας όρους, προτεραιοποιώντας το να υπάρχει χώρος για όλα μας.
Υπάρχουμε κυρίως στο χώρο του απθ, διεκδικώντας το δημόσιο χώρο, προτάσσοντας ταυτόχρονα τη στήριξη σε καταλήψεις, που σπάνε το κανονικοποιημένο της ιδιοκτησίας και της εξουσίας που αυτή φέρει. Εναντιωνόμαστε στην εξουσία και την καταστολή που βιώνουμε στο χώρο των πανεπιστημίων από πιόνια του κράτους και μη, είτε αυτά είναι μπάτσοι (μελλοντικοί και μη), πρυτάνεις, κοσμητόρισσες/ρες, σεξιστές καθηγητές και κάθε άτομο σε θέση εξουσίας. Δεν θέλουμε καμία ασφάλεια ή ελευθερία με τους δικούς τους όρους καταστολής, φίμωσης και αποστείρωσης.
Ταυτόχρονα καταπολεμάμε την εξουσία στο μεταξύ μας. Η εξουσία εμφανίζεται στις επιμέρους παραβιαστικές, τρανσφοβικές, σπισιστικές, ικανοτικές (ableist), ομοφοβικές, σεξιστικές, ρατσιστικές, χοντροφοβικές και κάθε είδους καταπιεστικές συμπεριφορές που παρουσιάζουν άτομα ανάμεσα μας. Αντιλαμβανόμαστε ότι τα κατάλοιπα αυτής της κοινωνίας δεν φεύγουν εύκολα από μέσα μας, ταυτόχρονα όμως στηρίζουμε ότι εάν δεν υπάρχει ατομική θέληση για αποβολή τους δεν θα πιάσουμε κανένα άτομο από το χεράκι. Προτεραιοποιούμε τη δημιουργία χώρων όπου νιώθουμε έστω λίγο πιο ασφαλή έναντι της ανοχής σε καταπιεστικές συμπεριφορές.
Χρησιμοποιούμε το εργαλείο των αποκλεισμών, όχι με τιμωρητικό τρόπο προς το άτομο που μπορεί να διωχθεί από τους χώρους μας, αλλά βάζοντας σε προτεραιότητα άτομα τα οποία έχουν βιώσει οποιαδήποτε κακοποίηση, την ασφάλεια, τις ανάγκες και τις επιθυμίες τους.
Αντιλαμβανόμαστε το φύλο, οποιαδήποτε μορφή και να έχει αυτό, ως μία καταπιεστική κατασκευή που παρεμβαίνει με εξουσιαστικό τρόπο και προσπαθεί να ορίσει τις ζωές μας. Πρόταγμα μας είναι η απελευθέρωση σώματος. Αυτό για εμάς, πέρα από την αποτίναξη της cisετεροκανονικότητας, της χοντροφοβίας και του ικανοτισμού από πάνω μας συμπεριλαμβάνει και την ελευθερία για αυτοδιάθεση στα σώματα μας.
Τόσο ως τρανς, αλληλέγγυα άτομα και μηδενιστά φύλου, όσο και ως άτομα που βρισκόμαστε σε αντιεξουσιαστικούς και κινηματικούς χώρους, οι διεκδικήσεις και οι πρακτικές μας επιλέγουμε να μην περνάνε από θεσμικούς φορείς. Εναντιωνόμαστε στην εξουσία και όλες τις εκφάνσεις της. Πέρα από την ανάγκη μας για την καταστροφή του κράτους, της πατριαρχίας, των μπάτσων, δικαστών, του φύλου και του cisσεξισμού, μιλάμε και για την καταστροφή της προσπάθειας για ενσωματωση των ζωών μας σε νέα συστήματα φύλου και σεξουαλικότητας, μέσω της επιστήμης, των ΜΚΟ, των θεσμικών ομάδων, των ρεφορμιστικών αντιλήψεων και οποιοδήποτε άλλου μέσου. Αυτά τα νέα συστήματα εξυπηρετούν τη διαιώνιση και αναπαραγωγή του υπάρχοντος.
ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ, ΦΥΛΟ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΣ
Η ΕΛΛΑΔΑ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙ ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ