Κείμενο αυτοδιάλυσης

Η συνέλευση αυτή ξεκίνησε με σκοπό την οικονομική ενίσχυση τρανς ατόμων που είχαν ανάγκη. Μέσα στα χρόνια παρά τις δυσκολίες (κοβιντ, μπατσοκρατία στο απθ) καταφέραμε να ενισχύσουμε τρανς ή/και κουήρ άτομα ή/και σεξεργατά.

Όσο περνούσε ο καιρός οι ανάγκες μας παρατηρήσαμε ότι διαφοροποιούνταν. Επίσης άλλαζαν οι οπτικές μας για τη συνέλευση. Αυτά είχαν ως αποτέλεσμα το να επηρεάζεται η λειτουργικότητα αυτής. Τόσο αυτά όσο και άλλοι εξωτερικοί και εσωτερικοί παράγοντες έκαναν όλο και πιο δύσκολη την επίτευξη των στόχων που είχαμε βάλει. Μετά από ένα διάστημα η λειτουργία της συνέλευσης κατέληξε να μη μας καλύπτει σε ατομικό, συντροφικό και πολιτικό επίπεδο.

Η ομάδα σταματάει τη λειτουργία της αλλά οι λόγοι για τους οποίους δημιουργήθηκε συνεχίζουν να υπάρχουν. Μπορεί το εγχείρημα αυτό να έφτασε στο τέλος του αλλά η αλληλεγγύη δεν τελειώνει ποτέ.

Κείμενο αυτοπαρουσίασης

Βρεθήκαμε ατομικότητες με την επιθυμία να βρούμε δικούς μας τρόπους, με τους δικούς μας όρους, για την κάλυψη των αναγκών μας και άλλων, κυρίως τρανς, ατόμων σχετικά με ιατρικά, δικαστικά και έξοδα διαβίωσης. Έξοδα που προκύπτουν από την ανάγκη μας για επιβίωση και αυτοδιάθεση σώματος μέσα σ’αυτή την κοινωνία που η κατασκευή του φύλου και το δίπολο του είναι η καταπιεστική πραγματικότητα.

Βασιζόμαστε στη μεταξύ μας αλληλεγγύη και φροντιστικότητα, πρακτικές που δουλεύουμε και επαναπροσδιορίζουμε συνεχώς. Δρούμε από εμάς για εμάς, αντι-ιεραρχικά, με συνελεύσεις όπου συνδιαμορφώνουμε. Χρησιμοποιούμε τη συνέλευση ως εργαλείο, χωρίς να το παίρνουμε αυτούσιο αλλά βάζοντας τους δικούς μας όρους, προτεραιοποιώντας το να υπάρχει χώρος για όλα μας.

Υπάρχουμε κυρίως στο χώρο του απθ, διεκδικώντας το δημόσιο χώρο, προτάσσοντας ταυτόχρονα τη στήριξη σε καταλήψεις, που σπάνε το κανονικοποιημένο της ιδιοκτησίας και της εξουσίας που αυτή φέρει. Εναντιωνόμαστε στην εξουσία και την καταστολή που βιώνουμε στο χώρο των πανεπιστημίων από πιόνια του κράτους και μη, είτε αυτά είναι μπάτσοι (μελλοντικοί και μη), πρυτάνεις, κοσμητόρισσες/ρες, σεξιστές καθηγητές και κάθε άτομο σε θέση εξουσίας. Δεν θέλουμε καμία ασφάλεια ή ελευθερία με τους δικούς τους όρους καταστολής, φίμωσης και αποστείρωσης.

Ταυτόχρονα καταπολεμάμε την εξουσία στο μεταξύ μας. Η εξουσία εμφανίζεται στις επιμέρους παραβιαστικές, τρανσφοβικές, σπισιστικές, ικανοτικές (ableist), ομοφοβικές, σεξιστικές, ρατσιστικές, χοντροφοβικές και κάθε είδους καταπιεστικές συμπεριφορές που παρουσιάζουν άτομα ανάμεσα μας. Αντιλαμβανόμαστε ότι τα κατάλοιπα αυτής της κοινωνίας δεν φεύγουν εύκολα από μέσα μας, ταυτόχρονα όμως στηρίζουμε ότι εάν δεν υπάρχει ατομική θέληση για αποβολή τους δεν θα πιάσουμε κανένα άτομο από το χεράκι. Προτεραιοποιούμε τη δημιουργία χώρων όπου νιώθουμε έστω λίγο πιο ασφαλή έναντι της ανοχής σε καταπιεστικές συμπεριφορές.

Χρησιμοποιούμε το εργαλείο των αποκλεισμών, όχι με τιμωρητικό τρόπο προς το άτομο που μπορεί να διωχθεί από τους χώρους μας, αλλά βάζοντας σε προτεραιότητα άτομα τα οποία έχουν βιώσει οποιαδήποτε κακοποίηση, την ασφάλεια, τις ανάγκες και τις επιθυμίες τους.

Αντιλαμβανόμαστε το φύλο, οποιαδήποτε μορφή και να έχει αυτό, ως μία καταπιεστική κατασκευή που παρεμβαίνει με εξουσιαστικό τρόπο και προσπαθεί να ορίσει τις ζωές μας. Πρόταγμα μας είναι η απελευθέρωση σώματος. Αυτό για εμάς, πέρα από την αποτίναξη της cisετεροκανονικότητας, της χοντροφοβίας και του ικανοτισμού από πάνω μας συμπεριλαμβάνει και την ελευθερία για αυτοδιάθεση στα σώματα μας.

Τόσο ως τρανς, αλληλέγγυα άτομα και μηδενιστά φύλου, όσο και ως άτομα που βρισκόμαστε σε αντιεξουσιαστικούς και κινηματικούς χώρους, οι διεκδικήσεις και οι πρακτικές μας επιλέγουμε να μην περνάνε από θεσμικούς φορείς. Εναντιωνόμαστε στην εξουσία και όλες τις εκφάνσεις της. Πέρα από την ανάγκη μας για την καταστροφή του κράτους, της πατριαρχίας, των μπάτσων, δικαστών, του φύλου και του cisσεξισμού, μιλάμε και για την καταστροφή της προσπάθειας για ενσωματωση των ζωών μας σε νέα συστήματα φύλου και σεξουαλικότητας, μέσω της επιστήμης, των ΜΚΟ, των θεσμικών ομάδων, των ρεφορμιστικών αντιλήψεων και οποιοδήποτε άλλου μέσου. Αυτά τα νέα συστήματα εξυπηρετούν τη διαιώνιση και αναπαραγωγή του υπάρχοντος.

ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ, ΦΥΛΟ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΣ

Η ΕΛΛΑΔΑ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙ ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ

Κάλεσμα αλληλεγγύης για τη συγκέντρωση για τη Zackie στην Καβάλα

Justice for Zackie

~Ο Ζακ πάλευε να φανεί φως μέσα από το πιο πηχτό σκοτάδι. Τον δολοφόνησαν αυτοί που στέκονται ανήμποροι στο φως, κλεισμένοι στο κουφάρι τους εντός, ανίκανοι στο όνειρο και την ψυχή με άδειο πετσί χωρίς πνοή!~

Στις 21 Σεπτεμβρίου του 2018 ο κοσμηματοπώλης Δημόπουλος, ο μεσίτης Χορταριάς, οι οκτώ αστυνομικοί κι οι διασώστες του ΕΚΑΒ, ο καθένας με τη σειρά του και όλοι μαζί καταφέρνουν να οδηγήσουν στον θάνατο έναν άνθρωπο που δεν χωρά ούτε λίγο στην κανονικότητά τους, τον Ζακ Κωστόπουλο/ZackieOh. Έναν άοπλο και ακίνδυνο άνθρωπο που, για άγνωστους μέχρι στιγμής λόγους, εγκλωβίζεται σε κατάσταση πανικού εντός του κοσμηματοπωλείου επί της οδού Γλάδστωνος, στο κέντρο της Αθήνας. Στην προσπάθειά του να απεγκλωβιστεί σέρνεται να βγει μέσα από την κάτω βιτρίνα, την οποία σπάει ο ίδιος ο ιδιοκτήτης του καταστήματος με τη βοήθεια του φίλου του, κλωτσώντας οι δύο τους με μανία πότε το κεφάλι του Ζακ επάνω στα γυαλιά και πότε τοσώμα του, ώσπου αυτό κείτεται αιμόφυρτο και ημιθανές στο πεζοδρόμιο. Οι περαστικοί παραμένουν αμέτοχοι να κοιτούν το βίαιο λιντσάρισμα, ενώ κάποιοι από αυτούς βιντεοσκοπούν το σκηνικό βίας κι έπειτα πουλούν το υλικό στα ΜΜΕ.

Οι «υπηρέτες του νόμου», καταφτάνοντας στον τόπο του μόλις συντελεσμένου εγκλήματος, αντιμετωπίζουν τον Ζακ ως ένοχο. Τον δένουν πισθάγκωνα, αποτελειώνοντας τον με υπηρεσιακή συνέπεια. Άλλωστε,«αυτή είναι η πρακτική και σε όποιον αρέσει…» Έτσι, οι αστυνομικοί γίνονται οι δεύτεροι κατά σειρά δολοφόνοι. Ο Ζακ ξεψυχά με τα χέρια δεμένα και χωρίς καμία βοήθεια από το ΕΚΑΒ.

Η είδηση φτάνει στα αυτιά όλων μας παρουσιάζοντας το θύμα ως «οπλισμένο πρεζάκι που μπήκε για να κλέψει και αυτοτραυματίστηκε θανάσιμα προσπαθώντας να ξεφύγει…» Μια είδηση που ταίριαζε απόλυτα με το αφήγημα της αστυνομίας, το οποίο κατασκευάστηκε και αναπαράχθηκε για να ενεργοποιήσει τα ρατσιστικά αντανακλαστικά της κοινωνίας, συγκαλύπτοντας ταυτόχρονα την ενοχή της.

Κάποιοι μίλησαν για «δίκαιη αυτοδικία», για «νόμιμη προστασία της ιδιοκτησίας», κι έπειτα ακολούθησε ένας διασυρμός από τα Μ.Μ.Ε. που κατέδειξε ότι η ελληνική κανονικότητα μπορεί να εξαφανίσει ακόμη και με τον πιο βίαιο τρόπο ό,τι χαλά την ευταξία της κοινωνίας και να υποτιμήσει χυδαία την αξία της ζωής μας. Έτσι, τα Μ.Μ.Χειραγώγησηςγίνονται οι τρίτοι κατά σειρά δολοφόνοι του Ζακ. Ο Ζακ ξεψυχά ξανά και ξανά σε κάθε αφήγηση «ληστή με μαχαίρι», τηλεοπτικά γκάλοπ, τοξικοφοβικά-ομοφοβικά-τρανσφοβικά ρεπορτάζ.

Γιατί τόσο Μίσος;

Φεμινίστρια, περήφανη τσούλα, gay, dragqueen, οροθετικός, πολιτική ακτιβίστρια, αντιφασίστας σε τακούνια, ένας άνθρωπος που πάλευε κάθε μέρα με τα ορατά και αόρατα θηρία της κοινωνίας για όλ@ μας. Με όλα του τα πρόσωπα ασκούσε κριτική στην κυρίαρχη κουλτούρα, την καταπιεστική, την ταξική, τη μισογυνική, την ομοφοβική. Μέλος του περιθωρίου, του αποκείμενου,απέναντι στην αρρενωπή τοξικότητα και την κανονικότητα, διεκδικούσε το δικαίωμα του στην ορατότητα, την ισότητα, τον σεβασμό. Άλλωστε είχε δεχτεί πολλαπλές επιθέσεις, τόσο λεκτικές όσο και σωματικές, πριν την τελευταία που κατάφερε τον σκοπό της.

Τρία χρόνια μετά η ZackieOh δολοφονείται μέσα στα δικαστήρια ξανά και ξανά, δίπλα ον Αλέξη, τον Παύλο, τον Λουκμάν, τον Γιακουμάκη, την Ελένη, τη Γαρυφαλιά, την Καρολάιν και όλες τις χαμένες αδερφές μας. Στο δικαστήριο που βρίσκεται σε εξέλιξη, χρησιμοποιήθηκαν με αισχρό τρόπο ρατσιστικά επιχειρήματα για την υπεράσπιση των δολοφόνων όπως η οροθετικότητα, η υποτιθέμενη χρήση ναρκωτικών ουσιών και η παραβατικότητα. Ακόμη κι αν όλα τα σενάρια αυτά ίσχυαν, ακόμη κι αν στη θέση του Ζακ βρισκόταν ληστής ή τοξικοεξαρτημένος, τίποτα δεν δικαιολογεί την κανονικοποίηση της ρατσιστικής βίας, την υποτίμηση της ζωής και της αξιοπρέπειας.

Αυτοί που σκοτώνουν τους Ζακ αυτού του κόσμου, όπως και οι υποστηρικτές των δολοφόνων, είναι εγκληματίες που δε διστάζουν να πουν τα μεγαλύτερα ψέματα για να κρύψουν το φρικτό πρόσωπό τους. Γυναικοκτόνοι, βιαστές, μπάτσοι, αφεντικά και φασίστες της διπλανής πόρτας είναι έτοιμοι να εκφοβίσουν, να ασκήσουν το «έννομο» δικαίωμά τους στην κακοποίηση και τον φόνο, εφησυχασμένοι με τη βεβαιότητα της συγκάλυψης από την αστυνομία αλλά και την αστική δικαιοσύνη.

ΚΑΝΕΝΑ ΜΟΝΟ – ΚΑΝΕΝΑ ΑΛΛΟ ΔΟΛΟΦΟΝΗΜΕΝΟ

ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΟΡΟΘΕΤΙΚΟΙ / ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΡΑΤΣΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΟΜΟΦΟΒΙΚΟΙ

Συγκέντρωση Σάββατο 2 Απριλίου, 11:00, Πλατεία Καπνεργάτη, Καβάλα

τσούχτρες

~καταγραφές από το δικαστήριο υπάρχουν στην σελίδα ZackieOhJusticeWatch~

https://www.kinimatorama.net/event/135861

Προβολή Shinjuku boys + Κοκτείλ μπαρ 19/3

Το “Shinjuku Boys” είναι μία ταινία του 1995 που εξερευνεί τις ζωές τριών τρανς ατόμων που δουλεύουν ως συνοδοί σε ένα κλαμπ στο Τόκιο.

cw για τρανσφοβία, μονοκανονικότητα και σεξισμό.

Θα ακολουθήσει κοκτέιλ μπαρ, μην ξεχάσετε να φέρετε τα ποτηράκια σας.